Britaniyalı yazıçı Ouen Cons “The Guardian” qəzetində dərc olunan məqaləsində Qərb hökumətlərini işğalçı rejimin Qəzza zolağındakı fələstinlilərə qarşı törətdiyi kütləvi aclıq cinayətində əlbir olmaqda ittiham edib. O, bu cinayətin Qərb müttəfiqlərinin verdiyi ört-basdır olmasaydı baş verə bilməyəcəyini vurğulayıb.
Cons izah edib ki, Qərbin nümayiş etdirdiyi “insani narahatlıq” addımları yalnız boş görünüşdən ibarət idi, halbuki hər kəs yerində baş verənləri tam şəkildə bilirdi. O, sual edib: “BMT-yə bağlı qurumlar Qəzzada ən pis aclıq ssenarisindən xəbərdarlıq edərkən, Qərb liderləri özlərindən soruşmalı deyildilərmi: biz nə etdik?”.
Yazıçı qeyd edib ki, Qəzzadakı fələstinlilərin aclığa məhkum edilməsi təkcə işğalçı tərəfindən qəsdən atılmış addım deyildi, həm də rəsmi bəyanatlarla müşayiət olunurdu. Çünki işğalçı rəhbərləri hücumun başlanğıcından etibarən qidanın, suyun və elektrik enerjisinin daxil olmasına mane olacaqlarını açıq şəkildə elan ediblər. O, sabiq müharibə naziri Yoav Qalantın, işğalın koordinatoru Qəssan Əliyanın və baş nazir Benyamin Netanyahunun bəyanatlarını xatırladıb. Bu bəyanatlarda fələstinlilər “insan heyvanlar” və “heyvanlar” kimi təhqir olunub, məqsəd isə sektoru həyati zəruri resurslardan məhrum etməklə tam mühasirəyə almaq olub.
Cons vurğulayıb ki, bu bəyanatlar Qərb mediasında ciddi şəkildə işıqlandırılmayıb. Əgər xəbər verilibsə də, ötəri formada olub və onların daşıdığı ciddi hüquqi və insani mənalar qabardılmayıb. O, bildirib ki, əgər bu bəyanatlara layiqincə yanaşılsaydı, İsrailin Qəzzaya qarşı hücumunu “müdafiə müharibəsi” kimi təqdim etmək mümkün olmazdı; bu, bütün meyarlara görə açıq-aşkar cinayət kimi dəyərləndirilərdi.
Və yazıçı Qərbin baş verənlərin bütün təfərrüatlarından xəbərdar olduğuna dair sübutları sadalamağa keçdi. Bu sübutlardan biri 2024-cü ilin mart ayında Böyük Britaniyanın sabiq xarici işlər naziri Devid Kemeron tərəfindən göndərilən məktubdur. Həmin məktubda o, işğalçının Qəzzaya yardımların daxil olmasına mane olmaq üçün müxtəlif üsullardan istifadə etdiyini etiraf etmişdi. Bundan başqa, rəsmi Amerika hesabatlarında da işğalçının yardım axınının qarşısını aldığı təsdiqlənmişdi. Bu, qanunvericilik baxımından Vaşinqtonun ona silah ixracını dayandırmasını tələb edirdi, lakin Ağ Ev bunu görməzdən gəldi.
Cons qeyd edib ki, işğalçı müasir tarixdə yardım işçilərinə qarşı ən böyük qətliamı törədib, bu ilin yazına qədər onların 400-dən çoxunu öldürüb. O, əlavə edib ki, işğalçı ordu bununla kifayətlənməyib, humanitar karvanlara müşayiət edən polis zabitlərini hədəfə alıb, kənd təsərrüfatı sahələrini məhv edib, mal-qaranı öldürüb, balıqçılıq infrastrukturunu dağıdıb – bütün bunlar sektor daxilindəki bütün qida mənbələrini iflic etmək cəhdi idi.
Yazıçı əlavə edib ki, işğalçının cinayəti yalnız qidanın qarşısını almaqla bitməyib, həm də ona çatmağa çalışanların qətli ilə müşayiət olunub. Məsələn, 2024-cü ilin fevralında işğalçı ordu un almaq üçün növbədə dayanan yüzdən çox fələstinlini öldürüb. Sonradan “CNN” telekanalının apardığı araşdırma bunu təsdiqləyib və atəş açanın məhz işğalçı ordu olduğunu göstərib.
Mart ayında isə işğalçı Qəzza zolağına tam mühasirə tətbiq etdi, BMT-nin humanitar proqramlarını dayandırdı və onların yerinə “Qəzza Humanitar Fondu”nu qurdu. Cons-un təsvirinə görə, bu fond “ölüm sahələrinə” çevrilmişdi. Çünki həmin mərkəzlər fələstinliləri cənuba doğru məcbur etmək üçün hazırlanmışdı. Orada isə onlar işğalın sabiq baş naziri Ehud Olmertin “həbs düşərgəsi” adlandırdığı ərazilərdə saxlanılırdı – bu isə planlı deportasiya strategiyasının bir hissəsi idi.
Cons həmçinin Qərb mediasının qəbul etdiyi və “Həmas”ın yardımları oğurladığına dair iddiaları sərt şəkildə tənqid edib. Halbuki, Dünya Ərzaq Proqramı, həmçinin ABŞ və İsrailin daxili araşdırmaları bu iddiaların yalan olduğunu təsdiqləyib. O, bildirib ki, yardımları oğurlayan dəstələr əslində işğalçı tərəfindən dəstəklənən cinayətkar qruplardır və müxtəlif hesabatlara görə onların bəziləri “İŞİD”lə əlaqəli tərəflərlə bağlıdır.
Yazıçı işğalçı liderlərinə qarşı qəsdən aclıq cinayətinə görə Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsi tərəfindən çıxarılan həbs qərarlarını “məntiqi addım” kimi qiymətləndirib və bildirib ki, təkzibolunmaz sübutlar heç bir şübhəyə yer qoymur. O, əlavə edib ki, bu gün yardımların böyük miqdarda daxil olması belə aclıqdan əzab çəkən, bədənləri taqətdən düşmüş çoxlu sayda fələstinlini xilas etməyəcək. O, vurğulayıb ki, bu faciə artıq dünyanın gündəliyində yer almır.
Cons xüsusilə Britaniyanın baş naziri Kir Starmeri tənqid edib. Onun sözlərinə görə, Starmer İsrailin Qəzzaya tətbiq etdiyi mühasirəni dəfələrlə dəstəkləyib və hökuməti havadan yardım atma prinsipini təbliğ edib. Yazıçı bunu “yetərsiz və bəzən düşərək mülki şəxslərin ölümünə səbəb olan” tədbirlər adlandırıb və bu cür addımları əsas cinayətdən – yəni qəsdən həyata keçirilən kütləvi aclıqdan – diqqəti yayındırmaq cəhdi kimi dəyərləndirib.
O, məqaləsini “Biz nə etdik?” sualı ilə bitirib və cavab verib ki, əgər Qərb elitalarının içində zərrə qədər utanma hissi olsaydı, bu sual onları narahat edərdi. Amma həqiqət budur ki, Qərb, sübutların təkzibolunmaz olmasına baxmayaraq, bütün bir xalqın aclıqla cəzalandırılması cinayətinə örtük verib, çünki cinayətkar onların “dostu”dur və öz cinayətini açıq şəkildə etiraf edib. O, əlavə edib: “Təəssüf ki, heç kim özünü hesaba çəkməyəcək, bunu tarix və məhkəmələrə buraxacaqlar.”