Son 24 saat ərzində Qəzza zolağındakı xəstəxanalar aclıq və qida çatışmazlığı nəticəsində 7 yeni ölüm hadisəsi qeydə alıb. Ölənlər arasında aclıqdan gücdən düşmüş bir uşaq da var.
Qəzza Səhiyyə Nazirliyi bu gün, çərşənbə günü, yaydığı qısa bəyanatda bildirdi ki, aclıq və qida çatışmazlığı səbəbindən ümumi ölüm sayı 154 nəfərə çatıb, onların 89-u uşaqlardır.
BMT-nin Fələstinli Qaçqınlara Yardım Agentliyinin (UNRWA) baş komissarı daha əvvəl təsdiqləmişdi ki, dünya üzrə aparıcı mütəxəssislərin fikrincə, Qəzzada aclığın ən pis ssenarisi artıq baş verir. Kəskin aclıq və qida çatışmazlığının Qəzza zolağının bütün bölgələrinə yayılması ilə aclıq həddi keçilib.
Aclığa Qarşı Fəaliyyət Təşkilatı bildirib ki, Qəzza zolağında aclıq daha da şiddətlənir və təxminən 20.000 uşaq kəskin qida çatışmazlığı səbəbindən xəstəxanalara yerləşdirilib. Qeyd olunub ki, 5 yaşından kiçik 300.000 uşaq və 150.000 hamilə və ya uşaq əmizdirən qadın təcili müalicəvi əlavələrə ehtiyac duyur.
Dünya Ərzaq Proqramı isə bildirib ki, rəqəmlər göstərir: Qəzza aclıq təhlükəsi ilə üz-üzədir və genişmiqyaslı humanitar yardımın başlanması üçün vaxt tükənir. Qəzzadakı hər 3 nəfərdən 1-i günlərlə yeməksiz qalır, əhalinin 75%-i isə fövqəladə aclıq səviyyəsi ilə qarşı-qarşıyadır. Bundan əlavə, təxminən Qəzza zolağı əhalisinin 25%-i aclığa bənzər şəraitdə yaşayır.
Qəzza zolağında aclıq artıq müharibənin sadəcə təsadüfi nəticəsi deyil, əksinə, əhalini diz çökdürmək və Fələstin cəmiyyətinin sosial quruluşunu dağıtmağı hədəfləyən genişmiqyaslı strategiyanın bir hissəsinə çevrilmiş planlı bir vasitədir.
BMT hesabatları təsdiqləyib ki, aclıq siyasəti planlı və açıq şəkildə həyata keçirilir, “HƏMAS-a təzyiq” və ya “dəstək bazasını qurudaq” kimi adlarla təqdim olunur. Beləliklə, aclıq bir faciədən qəsdən törədilən cinayətə çevrilib.
Qəzza küçələrində insanlar bir boşqab mərci supu və ya bir parça çörək əldə etmək üçün uzun növbələrdə dayanır, ətraflarına mərmilər və güllələr yağır. Qəzzada gündəlik həyat artıq bir müqavimət formasına çevrilib; mühasirəyə qarşı, yavaş ölümlərə qarşı və soyqırıma qarşı bir müqavimət.
Qəzzada mülki əhalinin qəsdən aclığa məhkum edilməsi sadəcə “humanitar böhran” deyil, beynəlxalq hüquqa görə soyqırımı cinayətinə bərabərdir. Bunu beynəlxalq və insan haqları təşkilatları da təsdiqləyib. Bu cinayət qarşısında beynəlxalq səssizlik təkcə günah ortaqlığı demək deyil, həm də aclıq və susuzluq vasitəsilə soyqırım tətbiq edilən yeni, dağıdıcı müharibə modelinin normallaşdırılması təhlükəsini xəbər verir.